Mniej myśl o tym, by zmusić bliską osobę do przyznania się do uzależnienia, a bardziej o tym, co jest potrzebne do zbudowania lepszego życia. ~ Carrie Wilkens, Ph.D.
Czy obawiasz się o swoje dziecko z powodu jego uzależnienia od narkotyków lub alkoholu?
Czy głębsze zrozumienie uzależnienia byłoby dla Ciebie pomocne?
Naukowe rozumienie uzależnień jest stosunkowo nowe. Tak wiele na temat używania narkotyków i alkoholu opiera się na przekonaniach ludzi, a nie na badaniach naukowych. Nic więc dziwnego, że mity na temat uzależnień są powszechne.
Członkowie rodziny zastanawiają się, dlaczego osoba, która ponosi negatywne konsekwencje z powodu używania substancji, nie chce się zmienić. Rodzice muszą obserwować i próbować zrozumieć, jak niszczące jest używanie substancji.
Nie da się tego obejść na dwa sposoby. Uzależnienie powoduje ból, frustrację, gniew i strach u członków rodziny. Jednak im więcej informacji na temat uzależnienia, tym mniejsze poczucie bezsilności i bezradności.
Zrozumienie prawdy o uzależnieniu pomoże ci lepiej przygotować się do wspierania dziecka w zdrowy sposób. Będziesz też czuł się mniej zestresowany i niespokojny. Jeśli martwisz się o bliską osobę, musisz koniecznie zdobyć wiedzę na temat uzależnień.
Co to jest uzależnienie?
Uzależnienie, zgodnie z definicją Słownika Webstera, to "kompulsywna potrzeba i potrzeba używania substancji tworzącej nawyk, charakteryzująca się tolerancją i ściśle określonymi objawami fizjologicznymi po odstawieniu".
Definicja ta nie obejmuje innych uzależnień lub zachowań kompulsywnych, takich jak uzależnienie od hazardu, jedzenia czy seksu. Daje ona jednak podstawy do rozważań na temat uzależnienia od narkotyków i alkoholu.
Nikt nie jest odporny na uzależnienia. Bez względu na to, jak inteligentny lub wysportowany jest nastolatek lub młody dorosły, jest on narażony na ryzyko, jeśli zacznie używać substancji psychoaktywnych. Zażywanie narkotyków lub nadużywanie alkoholu to poważne wołanie o pomoc. Zawstydzanie lub zawstydzanie dziecka tylko pogłębia problem.
Zażywanie substancji często zaczyna się w wieku nastoletnim od imprezowania z przyjaciółmi, czemu towarzyszy presja rówieśników, aby dopasować się do grupy. Może też zacząć się od recepty wydanej przez lekarza na ból spowodowany urazem. Dla danej osoby lek staje się coraz bardziej atrakcyjny, aż do momentu, gdy odkrywa, że nie może bez niego żyć. Nadużywanie leków na receptę może prowadzić do zażywania heroiny, ponieważ jej zakup jest o wiele tańszy przy codziennym zażywaniu narkotyków.
Żyjemy w kulturze, która promuje używanie leków na receptę i alkoholu. Mimo to społeczeństwo patrzy z góry na ludzi, którzy mają problemy z uzależnieniami. Zbyt często osoby mające problemy z używaniem substancji psychoaktywnych są uważane za leniwe, o słabej woli lub kogoś, kogo moralność jest wadliwa.
Jak można to zmienić?
Zamiast zachęcać do zmiany, etykietowanie osoby jako "uzależnionej" prowadzi do większego wstydu i negatywnych skojarzeń. Słowo "uzależniony" kojarzy się ludziom z kłamcą, osobą nieodpowiedzialną, niebezpieczną i zaprzeczającą swojemu problemowi z używaniem substancji.
Podobnie powszechne i tradycyjne jest przekonanie, że istnieje tylko jedna odpowiedź na uzależnienie. Odpowiedzią tą jest całkowita abstynencja. Zwłaszcza w przypadku młodych ludzi przekonanie o istnieniu jednego rozwiązania zniechęca ich do szukania pomocy w związku z używaniem narkotyków.
Obecnie wiemy, że jeden rozmiar uzależnienia nie pasuje do wszystkich. Istnieje wiele sposobów na wyzdrowienie lub lepsze kierowanie swoim życiem. Pozytywna zmiana nie musi wyglądać tak samo dla każdej osoby.
Niektóre z czynników ryzyka uzależnienia to wczesne używanie narkotyków, genetyka, problemy ze zdrowiem psychicznym, środowisko i trauma z wczesnego dzieciństwa. Jednak powody, dla których dana osoba uważa, że używanie narkotyków lub alkoholu ma sens, mogą być skomplikowane i różnorodne.
Zrozumienie, współczucie, życzliwość, a także podejście oparte na badaniach naukowych mogą dać Ci największą szansę na zmotywowanie Twojego dziecka lub bliskiej osoby do zmiany.
Oto dziesięć mitów i faktów na temat uzależnień:
MIT 1: Osoby z problemem uzależnienia muszą sięgnąć dna , zanim przyjmą pomoc.
FAKT: To absolutna nieprawda. Nie ma żadnych dowodów na to, że to prawda. Wręcz przeciwnie, "im wcześniej w procesie uzależnienia można interweniować i zapewnić komuś pomoc, tym więcej ma on do przeżycia. Im więcej ma szans na wyzdrowienie". - Dr Kathleen Brady, profesor na Uniwersytecie Medycznym Karoliny Południowej.
MYTH 2: Uzależnienie to a siła woli problem. Ludzie mogą przestać jeśli oni chcą chcą.
FAKT: Praktycznie nikt nie chce się leczyć z uzależnienia od alkoholu lub narkotyków. Osoba, która zaczyna sporadycznie zażywać narkotyki, podejmuje taką decyzję dobrowolnie. Z czasem jednak coś się dzieje i z osoby dobrowolnie zażywającej narkotyki staje się ona osobą nadużywającą ich nałogowo. Z czasem ciągłe zażywanie środków uzależniających zmienia mózg - czasem w dramatyczny, toksyczny sposób, innym razem w bardziej subtelny, ale praktycznie zawsze w sposób, który prowadzi do kompulsywnego, a nawet niekontrolowanego zażywania.
MYT 3: Osoby zmagające się z używaniem substancji są źli, szalone, lub głupi. Te ludzie mają charakter wady charakteru.
FAKT: Uzależnienie jest chorobą mózgu. Najnowsze badania wykazują, że osoby z problemem uzależnienia nie są złymi ludźmi, którym trzeba pomóc, szalonymi, którym trzeba przywrócić rozsądek, czy głupimi, którym trzeba dać wykształcenie. Osoby z problemem uzależnienia cierpią na chorobę mózgu, która wykracza poza samo zażywanie narkotyków.
MIT 4: Za używanie narkotyków należy karać, a nie leczyć .
FAKT: Nauka dowodzi, że osoby z problemem uzależnienia cierpią na chorobę mózgu, która powoduje, że nie kontrolują one swojego używania. Osoby te wymagają leczenia z powodu zmienionego składu chemicznego mózgu, aby nauczyć się radzić sobie z czynnikami wyzwalającymi i resocjalizować się bez substancji chemicznych. Niektórzy ludzie wpadają w cykle zachowań przestępczych właśnie dlatego, że muszą podtrzymywać zażywanie narkotyków lub alkoholu. Ich ciało i mózg mówią im, że nie przetrwają bez substancji.
MIT 5: Ludzie nie potrzebują leczenia. Mogą przestać używać, jeśli tylko zechcą.
FAKT: Osiągnięcie i utrzymanie długotrwałej abstynencji stanowi wyzwanie dla osób uzależnionych od narkotyków. Badania wykazują, że długotrwałe używanie alkoholu i innych narkotyków zmienia funkcjonowanie mózgu osoby uzależnionej, powodując u niej jeszcze większe łaknienie narkotyku, co sprawia, że rzucenie palenia staje się coraz trudniejsze.
MYTH 6: Leczenie nie nie działa.
FAKT: Leczenie może pomóc ludziom. Badania wykazują, że leczenie odwykowe zmniejsza używanie narkotyków o 40-60% i może znacząco zmniejszyć aktywność przestępczą w trakcie i po zakończeniu leczenia. Leczenie zmniejsza ryzyko zakażenia wirusem HIV i poprawia perspektywy zatrudnienia, przy czym wzrost ten może wynosić nawet 40 procent po zakończeniu leczenia.
MIT 7: Ludzie muszą chcieć leczenia, aby było ono skuteczne.
FAKT: Osoby, które są zmuszane do leczenia, wracają do zdrowia. Ludzie mogą być zmuszani do podjęcia leczenia na kilka sposobów. Pracodawca może zagrozić zwolnieniem danej osoby, jeśli nie podejmie leczenia; współmałżonek może zagrozić, że opuści związek lub sąd może zaproponować leczenie zamiast więzienia. Badania wykazały, że wyniki leczenia osób prawnie zobowiązanych do podjęcia leczenia mogą być równie dobre, jak wyniki leczenia osób, które podjęły leczenie dobrowolnie.
Dr Nora Volkow, dyrektor federalnego Narodowego Instytutu ds. Nadużywania Narkotyków, przyznała, że "nawet jako szanowany na całym świecie badacz kiedyś wierzyła, że to prawda". Volkow twierdzi, że teraz wie, iż ludzie, którzy są zmuszani do leczenia, wracają do zdrowia".
MYTH 8: Ludzie którzy kontynuują na nadużywają alkoholu/narkotyków po leczeniu są beznadziejne.
FAKT: Uzależnienie jest zaburzeniem chronicznym; sporadyczne nawroty nie oznaczają porażki. Stres związany z pracą lub problemami rodzinnymi, bodźce społeczne (np. spotkanie osób z przeszłości zażywających narkotyki) lub otoczenie (np. spotkanie z ulicami, przedmiotami, a nawet zapachami kojarzącymi się z alkoholem lub innymi narkotykami) mogą łatwo spowodować nawrót. Osoby we wczesnym okresie zdrowienia są najbardziej narażone na zażywanie narkotyków w ciągu kilku miesięcy bezpośrednio po zakończeniu leczenia.
MIT 9: Uzależnienie leczy się behawioralnie, więc musi to być problem behawioralny.
FAKT: Uzależnienie jest chorobą mózgu, którą można leczyć poprzez zmianę funkcjonowania mózgu za pomocą kilku rodzajów terapii. Nowe badania skanowania mózgu wykazują, że terapie behawioralne, poradnictwo i leki działają podobnie w zakresie zmiany funkcjonowania mózgu. Opracowano nowe leki, które pomagają pacjentom ograniczyć głód narkotyków i alkoholu. Leki te zmniejszają prawdopodobieństwo nawrotu uzależnienia i zwiększają skuteczność dotychczasowych terapii.
MIT 10: Ludzie mogą przestać używać/pić po prostu uczestnicząc w spotkaniach dwunastu kroków lub innych formach pomocy w zachowaniu czystości i trzeźwości, więc nie mogą mieć choroby mózgu .
FAKT: Dla większości ludzi praca w programie dwunastu kroków jest zobowiązaniem na całe życie. Spotkania dwunastokrokowe nie działają na wszystkich, nawet na tych, którzy naprawdę chcą przestać pić/używać. Niektórzy ludzie wymagają większej struktury w swoim środowisku pracy i życia. Na podstawie badań wiemy, że system wsparcia złożony z osób o wspólnych doświadczeniach jest jednym z aktywnych składników zdrowienia.
*Zaadaptowane z następujących materiałów: Mity na temat uzależnienia. Carlton K. Erickson, Ph.D., University of Texas Addiction Science, SAMHSA, NIDA and Join Together, Partnership for Drug-Free Kids 2006 -Źródła (jeśli nie zaznaczono inaczej): Principles of Drug Addiction Treatment: A Research-Based Guide. (październik 1999). National Institute on Drug Abuse, National Institute of Health; Alan I. Leshner, Ph.D., były dyrektor National Institute on Drug Abuse (2001).
Co sądzisz o Faktach na temat uzależnień? Daj nam znać w komentarzach. Jeśli podobał Ci się ten wpis, udostępnij go w mediach społecznościowych.
Dziękujemy za wszystko, co robisz, aby pomóc swojemu dziecku w tym trudnym okresie.
Komentarze (0)
Zostaw komentarz